Historia

Kazimierz Romanowski 1941-2020 . In memoriam

Urodził się 18 stycznia 1941 roku w Choroszczy. Jego rodzicami byli Adolf Romanowski i Anna Romanowska z d. Kozłowska. W Choroszcz ukończył 7-klasową szkołę podstawowa a następnie uczęszczał do dwuletniej Zasadniczej Szkoły Zawodowej przy Kolejowych Zakładach Konstrukcji Stalowych i Urządzeń Dźwigowych (KZKSiUD) w Białymstoku-Starosielcach. W tym przedsiębiorstwie przepracował 40 lat na stanowisku spawacza. 1 sierpnia 1997 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.

 Pracując w KZKSiUD był aktywnym członkiem (od 15.10.1980 r.) Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, działał w Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” . W stanie wojennych, kiedy była zakazana działalność związkowa, udzielał się w podziemnych strukturach NSZZ „Solidarność”. Był kolporterem ulotek i podziemnych biuletynów na terenie zakładu pracy oraz w rodzinnej Choroszczy. W czasie zakazanej działalności związkowej w latach osiemdziesiątych brał aktywny udział w uroczystościach religijno-patriotycznych w Białymstoku, Suchowoli i w Choroszczy. Jako aktywny członek podziemnej „Solidarności” brał udział w pielgrzymkach ludzi pracy do Warszawy (Żolibórz) i do Częstochowy (Jasna Góra), uczestniczył również w Mszach św. za Ojczyznę po zamordowaniu ks. Jerzego Popiełuszki.

Kazimierz Romanowski od 1958 roku był członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Choroszczy. Brał udział w wielu uroczystościach państwowych i religijno-patriotycznych, najczęściej jako chorąży lub członek strażackiego pocztu sztandarowego. W ostatnich latach poważnie chorował, miał przyznaną I grupę inwalidzką. 27 marca 2020 r. Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i osób Represjonowanych nadał Mu odznakę honorową „Działacza opozycji antykomunistycznej…”.

Kazimierz Romanowski zmarł 10 czerwca 2020 r. przeżywszy 79 lat i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Choroszczy.

 

Józef Waczyński
Prezes zarządu Towarzystwa Przyjaciół Choroszczy


Fot. Szymon Paczyński i archiwum rodzinne Romanowskich