Święto Ofiarowania Pańskiego
W dniu 2 lutego Kościół katolicki obchodził Święto Ofiarowania Pańskiego. W polskiej tradycji znane jako Święto Matki Bożej Gromnicznej, gdyż tego dnia święci się świece. Święto Ofiarowana Pańskiego jest jednym z najstarszych świąt chrześcijańskich. Wprowadził je papież Gelazy I w V wieku. W Jerozolimie w II połowie V wieku w tym dniu odbywały się uroczyste procesje, zazwyczaj nocą, z zapalonymi świecami. W liturgii rzymskiej pojawiło się ono w VII wieku. Od X wieku pojawia się obrzęd święcenia świec.Podkreśla on i ubogaca symbolikę światła.
Nazwa „Gromnicznej” pochodzi właśnie od święcenia świec woskowych zwanych gromnicami. Mają one chronić od gromów i wszelkich niebezpieczeństw. Powszechne przekonanie mocy ochraniającej gromnic związane jest z wiarą w patronat i opiekę Matki Bożej, jako pośredniczki między ludźmi a Bogiem zdolnej do wyjednywania łask. Dawniej zapaloną gromnicą gospodarz wróciwszy z kościoła błogosławił swoje pola, podwórze. Robił kopciem znak krzyża nad drzwiami i oknami, żeby zabezpieczyć swój dobytek od gradów i nawałnic. Aby zapewnić stałą opieką Maryi Panny, gromnice umieszczano nad łóżkami. Zapalane one są także przy konających. Ze świętem tym związane są również przysłowia np.”Gdy na gromnicy rozstaje-rzadkie będą urodzaje” czy też „Gdy na gromnice z dachu ciecze-zima się jeszcze odwlecze”.
W Święto Ofiarowania Pańskiego Kościół obchodzi również Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Ustanowił go papież św.Jan Paweł II w 1997 r.
Jacek Romanowski
